پـیــــام تـسلــــیت
بـه حـضـــــور مهنـــــدس کوهیـــار احمــــدی
08 / مرداد/ 1395
نویسنده : سید محمد مهدی حسینی چمانوی
آفرینش و خلقت آدمی به تصادف و بیهوده نیست که تا خود را آواره و هیچ کاره پندارد. او با پای خود نیامده که اکنون به اختیار خود این دنیا را ترک کند.
من به خود نامدم این جا که با خود باز روم
آن کـــه آورد مــــرا بــــاز بــــــرد در وطنم
جناب آقای مهندس کوهیار شیخ احمدی
با هزاران افسوس و دریغ عروج آسمانی احد از اقربای جنابعالی
آقای علی شمولی
که در ایام جوانی عوالم غیبی را به دنیای دون ترجیح داد ، به جنابعالی و خانواده محترم و خانواده آن مرحوم و کلیه اقوام و سایر داغدیدگان تسلیت و تعزیت می گویم.
دنیا سرائی است که هرگز بدون غم نیست ،
مرگ عزیزان مصائب و دل کندن از دنیا را بر انسان آسان می کند .
صبری جمیل از خداوند برای جنابعالی و غفران واسعه ی الهی را برای آن عروج کرده از خالق یکتا خواهانم.
آری دنیا تا بوده همین بوده است و انسان را گریزی از مرگ نیست حتی پیامبران را.
امیر مؤمنان علی (علیه السلام) فرمود:
« دیر اجابت نمودن خدا تو را ناامید نکند که همانا بخشش بسته به مقدار درخواست است. چه بسا در اجابت دعای تو تأخیر رخ دهد تا درخواست تو طولانی تر گردد و بخشش خدا کامل تر شود. چه بسا چیزی را خواسته ای آن را به تو نداده، اما بهتر از آن را در این دنیا یا آن دنیا به تو داده است و یا خیر و صلاح واقعی شما آن بوده که آن را از شما باز دارد. چه بسا چیزی را طلب نمودی که اگر به تو می داد، تباهی دین یا تباهی و ناراحتی های دنیای خود را در آن می دیدی. » نهج البلاغه، ترجمه فیض الاسلام، نامه 31.
برچسب ها: سید محمد مهدی حسینی چمانوی